-
1 rącz|ka
f 1. dim. pieszcz. arm; (dłoń) hand- trzymać dziecko za rączkę to hold a child’s hand- prowadzić kogoś za rączkę to lead sb by the hand także przen.2. (uchwyt) handle- chwycić torbę za rączkę to grasp a bag by the handle- pociągnąć rączkę hamulca bezpieczeństwa to pull the emergency brake■ złota rączka pot. (osoba wykonująca drobne naprawy) handyman- być złotą rączką (umieć majsterkować) to be handy about the house- całuję rączki przest., żart. good day, madamThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rącz|ka
См. также в других словарях:
rączka — 1. Złota rączka «o kimś, kto umie wszystko zrobić, naprawić, kto ma wrodzone zdolności techniczne»: Jest przysłowiową złotą rączką, oddaje się pracy, majsterkowaniu i wynalazkom. Pani 5/1993. 2. Z rączki do rączki «bezpośrednio, dyskretnie,… … Słownik frazeologiczny
